Kilometers maken naar en door Cusco

8 november is het dan, de dag van vertrek. In de ochtend van deze dag deed ik rustig aan. M'n spullen waren allemaal ingepakt en klaar voor vertrek. Ik heb nog even een keer een wandeling gemaakt met Chibo en nam daarna ook afscheid van Fleur en Fatima die me kwamen uitzwaaien. Ik was echt heel blij om ze nog even te zien. Toen ik eenmaal in de auto zat en achterom keek naar hoe Chibo voor het raam stond en de meiden zwaaiend maar langzaam verdwenen in de verte, besefte ik pas echt dat vandaag de dag ging zijn dat ik in m'n eentje Peru ging ontdekken. De autorit naar Düsseldorf airport ging snel, heb wat kunnen dutten maar niet veel. Eenmaal aangekomen was het even goed zoeken naar de terminal vanuit de parkeergarage maar dat lukte uiteindelijk wel. We waren net iets na 3 uur daar dus waren we eigenlijk veel te vroeg, aangezien ik pas om 10 over 7 zou vliegen. We moesten echter eerst nog even contact opnemen met de vluchtmaatschappij(AirEuropa) vanwege het feit dat ik nog m'n grote koffer bij moest boeken en dit online niet helemaal goed ging. Deze was helaas nog niet open dus besloten we wat te gaan eten dus m'n ouders, Moos en ik besloten om bij een restaurantje te gaan zitten waar ik nog even een zalmfilet opheb. Hierna gingen we terug naar de desk waar we uiteindelijk baggage hebben kunnen regelen voor de vluchten tussen Düsseldorf, Madrid en Lima en terug maar niet de vluchten tussen Lima en Cusco, omdat deze met een Peruaanse vluchtmaatschappij zullen zijn. Dat betekent dat ik in Lima nog een keer mag regelen dat m'n grote koffer meemag.

Tijdens het inchecken van de baggage, moest ik m'n handbaggage koffer ook inchecken omdat het vliegtuig volzat. Dat was balen want ik moest dus mn laptop en mn kleine rugzakje meenemen in het vliegtuig. Mn laptop paste hier niet in dus heb ik die onder de arm genomen. Toen was het tijd om afscheid te nemen en door te gaan naar de gate. Op dat moment keek ik Moos, mn moeder en mn vader nog eens goed aan, elk een knuffel gegeven en doei gezegd. Daar kreeg ik even een brok van in mn keel. Je neemt de dagen voor je reis al zo vaak afscheid, maar op dat moment sta je er dan echt alleen voor. Ik ga iedereen heel erg missen en ik ben heel erg blij dat ik zoveel goede en lieve mensen om me heen heb in Nederland.

Bij de douane verliep alles soepeltjes en ik kon daarna dus al snel op zoek naar mn gate. Ik besloot nog even wat drinken te kopen en een rondje te lopen maar toen ik naar mn gate keek, zag ik al dat ze ruim op tijd gingen boarden dus ging ik in de rij staan om hetzelfde maar eens te doen. Ik zat op stoel 5F, vooraan dus. Nu op naar Madrid!

De vlucht verliep zoals geplanned, ik had drie stoelen voor mezelf, echt lekker. Ik heb tijdens de vlucht muziek geluisterd, gelezen(21 vragen voor de 21e eeuw), wat gedut en even een aflvering op netflix gekeken die ik eerder al had gedownload. Eenmaal in Madrid, kwam ik erachter dat ik geland was op gate E en ik moest dus blijkbaar op gate B zijn, wat echt langer dan een half uur wandelen bleek(yayy...). Alles was gesloten onderweg daarnaartoe terwijl ik wel wat honger en dorst had. Uiteindelijk bij gate B heb ik gelukkig nog even starbucks en burger king kunnen scoren om mezelf voor te bereiden voor de 12 uur lange vlucht naar Lima. De rij van de vlucht was intens lang maar toen die eenmaal in beweging kwam, zat ik redelijk snel op mn plekkie, 32K, op de vleugel, maar wel aan het raam. Nu maar eens kijken of ik dit ga overleven, gewoon mezelf bezighouden of wat dutten.

Nou ik heb het inderdaad overleefd, heb eigenlijk 1 film gekeken en voor de rest met oortjes in proberen te slapen. We kregen tijdens de vlucht twee keer eten, spaghetti en later ook een tosti. Buiten wat turbulentie verliep de vlucht goed en we landden vroeger dan geplanned. Eenmaal op Lima kwam ik aan bij het Immigration Desk. En dat ging ongeveer zo :Colin: "Buenas Dias!" Vrouw van Immigration Desk: .... . Het kwam er op neer dat ze alleen mn paspoort pakte en een stempel zette. Hierna ging ik eens kijken of mn koffers vanuit Düsseldorf veilig in Lima waren aangekomen. Na lang wachten,kwamen ze gelukkig langs op de band. Hierna liep ik naar buiten. Meteen 15 mensen die op je afspringen of je een taxi nodig hebt enzo, terwijl ik gewoon nog even op het vliegveld moest blijven om te wachten op mn vlucht naar Cusco. Ik zat tussen een man die het niet uitmaakte dat het volume op zn mobiel maximaal was en een vrouw die volgens mij huilend aan de telefoon zat te vertellen dat ze haar paspoort was vergeten. Ik wisselde de euros die ik nog had om naar Peruaanse Soles(dan heb je opeens 4x zoveel bij).Ik ben 4x naar een andere plek gestuurd op het vliegveld en jammer genoeg had ik ook maar 30 min wifi dus die waren snel voorbij. Uiteindelijk ben ik zonder problemen qua baggage verdergegaan met inchecken en langs de douane gegaan. Voor het boarden besloot ik nog even om een broodje pollo con palta te eten, was wel een lekker ontbijtje zo in Peru. Eventjes naar de wc. De hokjes zijn super klein alsof je bij de wcs van een basisschooltje aankomt, maar toch allemaal hygiënisch. Was wel bijna vergeten dat je geen papier mag doorspoelen in Peru omdat het systeem het simpelweg niet aankan. Snel ging ik verder naar m'n gate.

Al snel merkte ik dat bij m'n laatste vlucht bijna alleen maar Amerikanen en Nederlanders aan boord zaten, betekent dat ik er dus niet helemaal alleen voor zal staan de komende weken. Het was een oud vliegtuig, dus ook wel een beetje een rocky ride naar Cusco. Ik zat weer op de vleugel dus ja dat was op zich niet verkeerd. De vlucht was op het einde echt geweldig, je kreeg een super mooi uitzicht over de vallei waarin Cusco zich bevind. Het vliegtuig was ruim op tijd. Ik wachtte kort op mn koffer, pinde wat Soles en ging toen op zoek naar een taxi. Al snel rende er een man naar me toe die me wilde helpen. Hablas español?? Un poco, un poco. Where do you need to go? La esquina de Nueva Alta con Ceniza. Nou hij wist het meteen, dus ik stapte in en we reden snel weg naar het appartement. Tijdens de rit kijk je je ogen uit. Je herkent de wat mindere dingen van steden als Mumbai, Shanghai en Jakarta maar toch straalt het vrolijkheid en gezelligheid uit. Er zijn veel kerken, er is veel kleur, er lopen veel mensen over straat(en straathonden die verstoppen voor de zon) en er zijn veel mooie gebouwen in de buurt waar kleine winkeltjes en restaurants in de buurt zijn. Ook kwam ik langs Maximo-Nivel, mijn school.

Eenmaal bij het appartement belde ik aan. Daar ontmoette ik Donny, de huisbaas die toevallig een Nederlander is en 10 jaar geleden in Cusco ging wonen om samen met zn vrouw een gezin te stichten. Zelf woont hij nu net buiten het centrum,maar mijn appartement is 5-7 min lopen ongeveer vanaf het centrum. Hij liet me het appartement zien. Je hebt eerst een binnenplaats met meerdere appartementjes. Je loopt dan een trap op waar je bij een overloop met twee deuren komt. 1 deur is dan weer van het appartement. De trap op en je komt op de gedeelde ruimte waar je je afval kan weggooien, tosti's kan maken, naar de badkamer toegaan of op het dakterras zitten om te genieten van de zon(want het is toch nog gewoon 23 graden hier in november). Mijn kamer is 1 van drie kamers. Ik heb een eigen keukentje en een eigen slaap/woonkamer, is allemaal super fijn. Als ik naar buiten loop en de straat afloop is er op 5 min loopafstand een relatief grote en goede supermarkt dus dat is ook super. Ik denk dat ik hier de komende weken wel goed zit. Ik vond het toen ook maar eens tijd om het mysterieuze tasje dat Fleur en Fatima me mee hadden gegeven open te maken. Hierin zat een speelgoedaap, een kaartspel om potentiële nieuwe vrienden beter te leren kennen, een kaart en sinterklaaschocolade in. Echt super lief, vooral omdat ik Sinterklaas dit jaar gewoon ga missen.

Na even gerust te hebben in het appartement,besloot ik om een rondje te lopen en boodschappen te gaan doen. Er hangt een hele vredige en rustige sfeer ondanks dat autos vaak toeteren en er toch wel veel mensen over straat lopen. Ik kwam langs de grote supermarkt, Orion. Dit is eigenlijk een grote hal waarin ze een aantal rijen met supermarktkasten hebben neergezet. Ik heb 500x dezelfde dingen afgelopen om dingen te zoeken en heb uiteindelijk suiker bijvoorbeeld nog steeds niet gevonden, volgende keer beter. Ook lagen dr in de winkel kippenpoten, cocabladeren en geitenhoeven, niet iets standaards bij onze appie of jumbo. Ik netjes afrekenen maar wilde daarna nog wat brood halen bij het bakkertje dat in hetzelfde gebouw zit. Het blijkt dus dat je je bestelling van brood al moet doen bij de kassa, dus moest ik weer terug naar de kassa om brood te bestellen. Een oude man hielp me maar ik verstond hem niet zo goed dus hielp een wat jongere gast me. Met 2 tassen vol over straat slenteren en dan terug naar het appartement. Onderweg merkte ik dat er veel internationale mensen zijn in Cusco die alleen of met zn 2-en reizen dus dat betekent dat je op zich makkelijk contact kan leggen met anderen.

Terug in het appartement, besloot ik even te rusten, wat te eten en te netflixen. Dat was maar goed ook want er was even een tijdelijke wolkbreuk in Cusco. Je wilde op dat moment niet echt buiten zijn. Toen het weer droog werd, besloot ik om een klein rondje te gaan wandelen. Ik kwam langs een aantal pleintjes, markten en veel mooie gebouwen. Vooral de pleinen waren heel gezellig. Ik besloot om een tijdje te blijven zitten op het hoofdplein van Cusco, Plaza de Armas. Hier heb ik even kort gepraat met een man uit Cusco. Later kwam ik hier ook iemand tegen die ik later bij het restaurant waar ik ging eten nog een keer zag. Het restaurantje lag wat zijstraatjes af naar boven van het plein, maar had super lekker eten, waaronder veel vegetarische en veganistische opties maar ook maaltijden als alpaca. Alles was zelf gemaakt of geproduceerd op hun eigen boerderij. Ik zelf nam een creme met kaas, champignons, wortel en pompoen en als hoofdgerecht vroeg ik wat de bediende haar favoriet was. Dit bleek een pestopasta met kip te zijn die inderdaad erg lekker was.

Na het eten raakte ik dus aan de praat met een meisje uit België, Mariet. Zij had 5 maanden in Lima stage gelopen op een schooltje en was nu verder op doorreis door Zuid Amerika. We besloten om even een barretje op te zoeken op het grote plein en hebben even gepraat over vanalles. Ze is erg goed in Spaans dus ik merkte dat er genoeg was in te halen. Was vooral al jaloers op haar 5 maanden in Lima, de excursies die ze tussendoor had gedaan en de dingen die ze nog zou gaan zien in bv Bolivia en Colombia. Was erg gezellig om de eerste avond in Cusco toch niet helemaal alleen door te brengen. Maar je merkt sowieso als je over straat loopt dat er meerdere mensen alleen op pad zijn en toch op zoek zijn naar contact met elkaar. Na dit gesprek ging ik nog even op het plein zitten. Je ziet gewoon zo veel, vrouwen die baby's in dekens van alpacawol op hun rug dragen, peruanen met hun hoedjes en traditionele kleding en de vele toeristen die hun weg wagen door de stad. Toch was ik erg moe en vond ik verassend makkelijk mn appartement terug. Het uitzicht vanuit mn kamer is overdag al mooi maar savonds veranderen de buitenwijken en bergdorpjes rondom Cusco in een kunstmatige sterrenhemel, echt iets waar je naar wil blijven kijken. Dadelijk mn bed maar eens opzoeken, want daar ben ik wel aan toe.

Tot de volgende weerrrr!!