De weg naar Peru voordat je naar Peru gaat

Toen ik voor een tussenjaar koos wist ik dat dat niet voor niets zou zijn. Wat ik in dat jaar ging doen was nog een verassing voor mezelf, het kon alles worden. Na een tijdje internetten kwam ik erachter dat er veel taalreizen waren in het buitenland. Tijdens deze reizen wordt je ondergedompelt in het buitenland en leer je vaardigheden en behendig te worden in een bepaalde taal. Een taal waarvan ik dacht dat die belangrijk is, is Spaans. Dat werd dus Spanje, maar na veel zoeken, was dat toch te dichtbij als je ook de optie hebt om jezelf uit te dagen en je taalreis in Zuid Amerika wil voortzetten. Peru was toen een natuurlijkw keuze, bekend voor Maccu Pichu, lama's en incacultuur. Ook staat het land redelijk goed wat betreft veiligheid(met uitzondering van bepaalde regio's). Hierdoor ben ik via languagecourses.net beland bij Maximo-Nivel, een internationale school die in het Peruaanse Cusco taalprogrammas aanbied. Na wat prijsvergelijkingen en heel wat discussies is het me toen gelukt om ook m'n ouders over te halen om mij naar Peru te laten afreizen.

En nu, 7 november is het dan bijna zover. Nog een nachtje slapen en dan vertrekken we naar Düsseldorf, het begin van mijn eerste reis in m'n tussenjaar, en ook mijn eerste reis volledig alleen. De weken hiervoor is het vooral veel informatie zoeken geweest over dingen ivm veiligjeid, gezondheid etc. Zo ligt Cusco 3300 meter in het Andes gebergte en is de kans op hoogteziekte voor een Nederlander best wel aanwezig. Daarnaast heb ik nog een reisgids gekocht en wat proberen te oefenen met de Spaanse taal om op z'n minst een kleine basis op te bouwen. De afgelopen dagen kwam het besef dat ik dit ging doen ook meer omhoog. Zo'n reis is natuurlijk echt onwijs gaaf, maar toch blijft het af en toe spannend om te bedenken dat je voor het eerst alleen, onafhankelijk van anderen aan de andere kant van de wereld gaat zitten, in een land waar je nog nooit bent geweest. Toch ben ik er wel klaar voor om mezelf te confronteren en is te kijken wat ik er allemaap van kan leren. Dat besef waar ik eerder over sprak, krijg je pas echt als je merkt dat je mensen voor min. 5 weken niet gaat zien, vrienden, familie, collega's etc. Zo heb ik nog een aantal keer afgesproken met vrienden, al was het maar voor even, heb ik nog tussendoor wat leuke uitjes gedaan met m'n ouders, ben ik op visite geweest bij familie of kennissen en heb ik geluncht met m'n nicht om het laatste woordje te doen voor de reis en ook wel eens uitleggen wat ik nou precies ga doen daar. 5 weken lijkt misschien niet super lang, het is geen half jaar, maar toch gaan ze niet zomaar voorbij en is het nou niet een weekje frankrijkvakantie ofzoiets dergelijks.

Gisteren en eergisteren ben ik bezig geweest om m'n koffers in te pakken(bijna heel m'n kledingkast zit erin maar hey je hebt ook wat nodig als je weg bent). Chibo vond dit allemaal niet zo leuk, want hij beseft dan wel dat er weer 1 van de baasjes een tijdje weggaat. Weet nog niet wat voor beeld ik moet hebben van mezelf op het vliegveld met 2 van die koffers, alleen en waarschijnlijk ook wel wat gestresst. Van m'n opa en oma heb ik m'n eerste Peruaanse Soles al gekregen wat ik echt heel cool vond, vooral dat ze daar die moeite voor hadden gedaan. Dat betekent dat m'n eerste McDonalds maaltijd in Cusco al vast staat. De laatste avond werd ik verrast met een diner van m'n ouders, Moos en haar moeder. Dat vond ik echt heel lief.

Maarja terugkomend op de situatie zoals die nu is. Het is de bedoeling dat ik morgen naar Düsseldorf ga. Vanuit daar zal ik om 19:10 vliegen naar Cusco, met twee tussenstops, op Madrid(Es) en Lima(Pe). Deze reis zal ongeveer 21 uur duren en dan hoop ik snel naar m'n appartement in Cusco te kunnen komen. De eerste dagen zal ik rustig aan moeten doen om te wennen aan het klimaat, de hoogte en sowieso de situatie over het algemeen. Op maandag 12 november zal ik m'n eerste les op Maximo-Nivel hebben en dat om 7 uur s'ochtends al! Dus dat wordt even wennen als je jezelf in je tussenjaar hebt laten wennen en de vrijheid van geen ritme of verplichtingen hebben(buiten dominos pizzas en schoonmaken). In Cusco zelf valt genoeg te zien en gelukkig is het ook redelijk dichtbij andere interessante sights. Zo ligt Maccu Pichu, de verloren Incastad in de bergen 3 uurtjes net de trein weg. Ook zijn er genoeg andere excursies mogelijk vanuit Cusco. Zo kan je naar het meer Titicaca en het amazonegebied van Peru ontdekken. Of ik dat allemaal gaat doen, zie ik dan wel, maar ik ben benieuwd voor wat er allemaal op m'n pad komt.

Nou waarom zo'n reisblog? Het komt er simpelweg op neer dat ik dolgraag iedereen zou willen vertellen hoe het gaat, maar dat ik te lui ben om iedereen hetzelfde verhaal te sturen. Dit betekent niet dat je me niet kan appen of bellen als ik daar zit, graag zelfs! Maar mocht je dus af en toe tussendoor benieuwd zijn hoe het gaat met die gast die naar Peru is gegaan, zal ik ervoor zorgen dat er regelmatig een verhaaltje, wat fotos etc. gedeeld worden. Ook kun je mijn instagrampagina(colinprijn) en snapchat(itsmeh67) wel in de gaten houden, omdat daar waarschijnlijk af en toe ook wel iets voorbij zal komen over mijn 5 weken in Peru.

Nou, heel verhaal. Voor nu, welterusten en hoop ik dat het morgen allemaal soepeltjes verloopt wat betreft de reis. Zolang ik maar beland waar ik voor geboekt heb, dat zou me op zich al heel erg gerust stellen en blij maken.

Tot de volgende !