Culinaire ervaring

28 november 2018 - Cusco, Peru

26 november:

Ik werd vandaag wakker en voelde me niet echt lekker, beetje misselijk, mn ogen waren wat opgezwollen en had een beetje moeite met ademen. Ik denk dat dit nog een beetje de aftermath van de hoogte van gisteren was. Ik heb dus niet echt goed ontbeten omdat ik daar echt geen trek in had. Onderweg naar school begon het een beetje te regenen dus ik twijfelde of ik een taxi moest gaan nemen of niet, maar ik heb het uiteindelijk toch maar niet gedaan. Op school praatten Sebastian, Ana en ik over onze weekenden. Ana was dus naar Machu Picchu geweest maar had veel mist en regen gehad. Ondanks dat alles vond ze het wel echt ontzettend mooi, maar wel een beetje jaloers op het weer dat wij hadden bij de zoutmeren en regenboogbergen.

Tijdens de les met Martin hebben we het vooral over aanwijzende voornaamwoorden gehad(die/dat/deze/dit) en voorzetsels(onder, op, naast, in, uit etc.). Het was fijn om weer wat nieuws bij te leren. Na een uurtje begon ik toch trek te krijgen en heb ik een broodje gekocht op school zodat ik toch maar iets op had. Bij Yenny deden we vooral herhaling van de stof. Het enige wat op dit moment een beetje jammer is, is dat de andere vaak nog fouten maken met dingen die we al een aantal keer hebben besproken, die ikzelf gewoon goed begrijp. Deze onderwerpen herhalen we dan dus nog een keer terwijl ik dan meer op zoek ben naar een nieuw onderwerp of een nieuwe uitdaging. Ik hoop dat dit dus ook snel weer komt, en anders ga ik daar ook iets van zeggen omdat ik anders echt niet het gevoel heb dat ik nog vooruit kom.

Na school ben ik even met Sebastian meegelopen die op zoek was naar een wasserrete. Dit was nog best een klus in de buurt van de school, dus ben ik zelf op zoek gegaan naar een plekje om te gaan eten. Ik vond een klein restaurantje waar ik eindelijk een tosti heb kunnen eten, hier had ik gewoon echt al een tijdje zin in. Ook had ik een soort aardbeienmilkshake op die erg lekker was. Hierna heb ik nog een gevulde churro gekocht bij hetzelfde tentje waar ik afgelopen vrijdag met Yenny en Sebastian ook was geweest voor de churros. Was ook weer super lekkahh.

Toen ik thuis was, heb ik eventjes met Moos gebeld en daarna nog een tijdje met mn ouders, wat toch wel regelmatig fijn blijft. Niet omdat je je alleen voelt, maar je voelt wel dat je mist wat er allemaal gaande is in Nederland. Ook heb ik nog een tijdje geappt met wat vrienden, niet super serieuze gesprekken over hoe het hier gaat en over hoe het daar gaat maar gewoon de normale gesprekken, wat ik ook liever heb omdat je je anders juist zo ver weg voelt. Toen heb ik even mn huiswerk zitten maken, wat dus vooral herhaling was van stof die we al eerder hadden gedaan en waar ik ook redelijk snel mee klaar was.

Op begeven moment werd het maar eens tijd om te gaan zoeken naar eten, maar het is toch wel heel lastig om iets te vinden als je totaal geen idee hebt waar je zin in hebt. Het begon heel hard te regenen en te donderen dus ben ik toen bij de eerste de beste binnengelopen. Het bleek een italiaans restaurant te zijn, dus heb ik fetuccini op die overigens heel erg goed smaakte. Ik wilde niet te lang blijven zitten dus ben ik toch maar door de regen naar huis gelopen. Het is dan maar de keuze of je door de regen wil lopen of onder de afdakjes door probeert te lopen terwijl je daar soms nog natter word door het water wat van de daken afstroomt. Het regent dus echt niet vaak, maar als het regent dan regent het ook echt. Eenmaal thuis, trok ik wat warme kleren aan en ben in bed gaan liggen om wat te lezen. Ik begin al redelijk snel moe te worden weer dus denk ook dat ik sowieso dadelijk maar eens ga slapen. Morgen heb ik Cinthia weer in plaats van Martin dus ik ben benieuwd hoe haar dagen in Lima waren en hoe zij weer verder gaat met de stof.

27 november:

Vanochtend probeerde ik de badkamer te gebruiken, maar 1 van mn huisgenoten bleek nogal ziek te zijn dus is me dat niet meer gelukt. Ik had hierdoor wel meer tijd om te ontbijten. Op school kwam ik erachter dat Cinthia er nog steeds niet was, dus hadden we nog een paar uurtjes van Martin. We hadden het tijdens deze lessen over adjetivos en pronombros de possesión. Dus bijvoorbeeld Ese libro es de ti(dat boek is van jou), nuestre carro es grande(onze auto is groot) en el perro es tuyo(de hond is van jou). Het fijn om weer wat nieuwe stof te behandelen. Bij Yenny deden we weer vooral herhaling van wat we al eerder hadden gedaan, veel opdrachten maken en ook wel veel kleine gesprekjes vormen.

Na school gingen Sebastian, Ana en ik eten bij een restaurantje dichtbij de school. We kregen een soepje, een gerecht met rijst kip wortel tomaat ui en erwtjes en een drankje. Toen we dachten dat we klaar waren en konden betalen kregen we nog een toetje, gelatinepudding. En dat alles voor 7 soles. Na het eten ging Sebastian terug naar school voor zn andere 2 privélessen. Ana en ik gingen naar de supermarkt om wat inkopen te doen. Ik heb ook gelijk laten zien waar mn appartement is. Toen ik in mn appartement was heb ik een tijdje geappt met vrienden en mn huiswerk gemaakt. Nog een tijdje gehangen in mn kamer en op begeven moment besefte ik me dat het toch maar tijd werd om te gaan zoeken naar een plek om te gaan eten. Ik heb echt zin in Grieks eten, maar dat hebben ze hier helaas niet.

Voordat ik ging eten ben ik nog maar een tijdje op het hoofdplein gaan zitten, was weer eventjes geleden en blijft toch wel leuk. Op het plein merkte ik dat er veel minder toeristen zijn als eerst. Na een tijdje werk ik aangesproken door een medewerker van een restaurant en die vroeg of ik honger had en dat had ik wel. Dus liep ik mee naar een restaurant dat Fuego heette. Hier heb ik een pulled pork sandwich en een biertje op. Was heel erg lekker maar de saus was een beetje pittig dus dat maakt het iets lastiger om het weg te werken. Ik las even het nieuws en ben toen naar huis gelopen om lekker uit te rusten.

28 november:

Vandaag begon mn dag wel met een les van Cinthia en het was echt weer leuk om haar te zien. Ze brengt op een hele andere manier de stof over en is veel enthousiaster in wat ze doet. Martin blijkt uit Spanje te komen en heeft dus een hele andere manier van Spaans leren vergeleken met de Peruanen. Zo bestaat Vosotros(jullie) niet in zuid amerika maar gebruik je ustedes wat formeler is. Ik denk dat dit een effect is van de tijd van de spaanse koloniën. Tijdens de lessen deden we een beetje herhaling maar ook leerde we over de estructuras basicas. Dit gaat eigenlijk over een combinatie van een vervoeging van poder(kunnen), necesitar(moeten/nodig hebben), preferir(voorkeur hebben voor), querer(willen) en desear(verlangen naar) + een heel werkwoord of zelfstandig naamwoord.

Zo heb je bijvoorbeeld tu necesitas desayunar todos las días( je moet elke dag ontbijten/het is nodig dat je elke dag ontbijt) of yo quiero un vaso de agua( ik wil een glaasje water). Vooral met Ana praten merk ik dat Spaans echt een voordeel begint te worden omdat ze voornamelijk Portugees en heel gebrekkig Engels spreekt dus de communicatie met haar is nu vaak in het Spaans en het is fijn om te zien dat dat steeds beter gaat. Na de lessen zijn Sebastian en ik een churro gaan halen.

Ik had hierna nog steeds best wel trek dus ik ben naar de grote mercado de san pedro gegaan om te gaan eten. Een soepje, gefrituurde forel met rijst en salade en een drankje voor 5 soles en het was heerlijk. Vooral op zon moment voel je je even helemaal deel van Peru. In de markt zag ik Amelie weer even dus praatten we weer een beetje bij. Ik besloot toen om naar huis te gaan om mn huiswerk te gaan maken. Tijdens het huiswerk maken heb ik ook weer een tijdje geappt met vrienden.

Op begeven moment appte Sebastian me of ik iets wilde drinken en eten dus ben ik naar Loki gelopen. Hier was ik al eerder uitgeweest met Cedric en Sebastian. Sebastian had hier een 3 daagse machupicchu trek geboekt maar er was ook een bar dus dronken we een biertje en een shotje en praatten wat met de barman die in de VS geboren was maar vrijwel zn hele leven in Zwitserland heeft gewoont. We kregen wel wat trek dus begonnen we aan onze zoektocht naar een restaurantje.

Na een tijdje vonden we een traditioneel tentje waar we....jawel hoor.....Cuy al horno op hebben. En dat vertaald zich naar geroosterde cavia. Ik vond het heel beschamend om te zeggen maar het was toch best wel lekker. Wel erg veel voor 1 persoon dus vandaar dat Sebas en ik er 1 hebben gedeeld. Het akelige eraan is dat je het hele ding krijgt, met kop en al. Ook was er een soort van gevulde aardappel die echt intens pittig was. Daarnaast hadden we nog een pisco sour. Maar na het eten vonden we het beide wel tijd om naar huis te gaan om toch morgen nog fris op school aan te kunnen komen kakken. Dus heb ik nog een tijdje op mn kamer gelegen en muziek geluisterd, super relaxed. Morgen zien we wel weer wat er te doen is 😁

Foto’s

4 Reacties

  1. Anja:
    29 november 2018
    Ik zou graag een weekje bij je zijn om al die leuke restaurantjes met je te bezoeken en dat lekkere eten uit te proberen. Behalve de cavia denk ik.
    En vooral om weer even bij je te zijn en jouw als mijn gids te hebben en Spaanse tolk.
    Je moet idd aangeven op school dat jij verder wilt met de stof ipv herhalingen
  2. Jolanda:
    29 november 2018
    Wat een avonturen weer !
    Eigenlijk ook wel fijn dat je merkt dat je sneller wil gaan in het Spaans en dat de rest wat achterblijft ; gewoon eerlijk aangeven dan komt dat vast goed ! Misschien wel extra huiswerk dan moet je die geroosterde cavia maar overslaan en dichterbij de fettuccine gaan eten 😜
  3. Ron:
    29 november 2018
    good stories again, looks like spanish lessons are coming along strong....please tell them that the amount of repetition is too much and you want to be challenged to go to the next level....maybe some private lessons extra ?
    Love the food stories......keep up the good work...miss you XXX
  4. The Gilbeys:
    29 november 2018
    De "etensverhalen"blijven boeiend, geen cavia's voor ons aub. Brr, wat een gedachte. Spaans gaat dus voortvarend, keep up the good work. Je bent ervaren aan het worden en ja, geef aan, dat je verder wilt en laat je niet vertragen door de achterblijvers..... snelle hersenen moeten sneller gevoed worden....
    Blijf genieten, wij genieten me je mee! xx