3000 zoutmeren en 12 kleuren op een berg

24 november:

Ik werd vandaag om kwart voor 1 op school verwacht, maar niet voor spaans lessen. Ik ging vandaag namelijk met ATV quads naar de zoutmijnen van Maras. Ik werd op tijd wakker, at wat, kleedde me om en ging op pad. Ik was alleen sowieso niet op tijd gekomen te voet dus nam ik een taxi. Ik kwam 2 minuutjes te laat maar de man die ons zou brengen was er gelukkig nog niet. Sebastian en ik stapte in de bus en al gauw kwamen er andere mensen bij, een duits meisje, een britse man, een braziliaan en twee Peruanen.

Onderweg zagen we delen van de buitenstad, deze zijn veel minder ontwikkeld dan de wijken die ik eerder had gezien en het is er erg druk. Het landschap daarentegen is fenomenaal, echt dat blijft me verbazen als je maar een stukje buiten de stad komt. Na een uurtje rijden kwamen we aan bij de garage waar we de quads zagen. We kregen eerst een korte uitleg over hoe je de quad moest gebruiken en over de veiligheidsmaatregelen. Toen mochten we een paar rondjes gaan rijden op hun terrein om te oefenen. Ik begreep eerst niet goed hoe ik m moest starten maar dat was snel geleerd. Verassend genoeg was ik sowieso vandaag niet degene waarbij het fout is gegaan.

Het is even wennen hoe je met de quad moet omgaan maar dat lukte me al redelijk snel. Na een paar rondjes gingen we echt op pad. De natuur is zo ontzettend mooi, je kijkt je ogen uit. Je komt langs boederijtjes, heuvels, bergen(met sneeuw op de toppen), kleine dorpjes en ziet varkens, schapen,honden,ezels, koeien, paarden, kalkoenen, kippen, lama's en zelfs condors. Na 10 minuutjes ongeveer crashte de voorste persoon de greppel in, niks ernstigs maar was dus wel even een waarschuwing voor iedereen. De eerste stop was bij Lago Huaypo. Dit meer is eigenlijk een vissersmeer(waar alleen mensen die aan het meer wonen mogen vissen) maar toch was het mooi om te zien.

De tweede stop was hoger in het Andes gebergte. Waar je ook kijkt, je ziet wel iets dat fotowaardig is. Blijkbaar waren er twee ezels weggerend dus zagen we die achternagezeten worden door hun baasjes(zeg je dat zo bij ezels?). De derde stop was op een parkeerplaats. Hier namen we de bus naar de zoutmeren omdat de weg te gevaarlijk is voor de quads. Het was 15 minuutjes rijden totdat we er waren. En dan zie je ook wel wat. +/- 3000 zoutmeren die onderhouden worden door de families van Moras.

De zoutmeren stammen af van de tijd van de Inca's maar niemand weet echt waar het water vandaan komt dat de zoutmeren vult. De mensen van Moras durven het ook niet te onderzoeken omdat ze bang zijn dat ze het systeem anders verstoren. We liepen een tijdje rond, praatten met elkaar en kregen daarna korte uitleg over de producten die ze maken met het zout uit de zoutmeren. Zo mochten we chocolade en verschillende zoutmixen proeven. Sommige besloten om daarvan iets mee te nemen naar huis.

Toen was het weer tijd om naar de quads te gaan. Dus namen we de bus terug en reden toen op ons gemakje terug. We kwamen rond half 7 aan in Cusco centro. Ik en Sebastian hebben nog even wat eten gekocht en boodschappen gedaan en zijn toen snel naar huis gegaan. We worden vannacht namelijk om 4:00-4:30 opgehaald voor onze excursie. Dus snel slapen en hopen dat ik niet te moe ben morgen!

25 november:

Vannacht kwam ik moeilijk in slaap. Je krijgt best wel een adrenaline kick van het quadrijden en heel vroeg gaan slapen was ik niet meer gewend hier. Toch heb ik op zich wel mn uurtjes gemaakt. Om tien over half 4 stond mn wekker. Ik at snel wat en pakte de dingen die ik nodig had. Rond 10 over 4 stond ik buiten te wachten. Er kwamen veel taxi's langs maar ik zou opgehaald worden door het tourbedrijf. In mn straat waren al 2 mannen aan het roepen naar ene Hector die naar Machu Picchu zou gaan, maar ik zou de rainbow mountains gaan bezoeken.

Deze zijn pas 5 jaar geleden ondekt door de lokale bevolking en 3 jaar geleden openbaar gemaakt voor het publiek. Waarom heten ze zo? Dat komt omdat de berg veel verschillende grondstoffen bevat zoals aluminum, sulphur en ijzer waardoor het zand een bepaalde kleur heeft gekregen en zo een regenboogachtig gevoel geeft. Op begeven moment kwam er een auto aangereden en ik stond al klaar met mn antwoord 'nee, ik hoef geen taxi', maar de chauffeur zei 'Colin?' dus leek het me toch wel handig om in te stappen. In de auto zat ook Sebastian en een meisje uit Indiana waar we de hele dag wel mee gepraat hebben eigenlijk.

Onze groep was best groot, 2 taxibusjes met peruanen, mexicanen, amerikanen, brazilianen, een indiër, een koreaan etc. Op de heenweg probeerde ik te genieten van het uitzicht maar ik was ook nog erg moe dus dutte ik af en toe in. Na 2 uurtjes kwamen we aan in een klein dorpje bij een rivier. Hier hadden we even een pauze om te ontbijten. Dit was brood, een omeletje en thee/warme chocolademelk. Was niet super bijzonder maar dat hoefde ook niet. Hierna gingen we nog een uur in de bus richting het punt waar we uitstapten om te gaan hiken. Onderweg heb ik echt super veel alpaca's en lama's gezien, niet normaal. Ook reden we door veel dorpjes waar mensen echt nog traditioneel en back to basic leven. De weggetjes waren af en toe nogal eng, dicht aan de klif en geen vangrails of iets van bescherming. Je moet dan maar op de chauffeur vertrouwen.

Toen we aankwamen zaten we ongeveer op 4800 meter, maar de regenboog bergen liggen op meer dan 5000 meter hoog dus was dat best wel een zware tour. Zodra je uit de taxibus stapte merkte je meteen dat je minder zuurstof binnenkrijgt als je adem neemt, dat is best intens als je jezelf moet inspannen en vooral als het heel warm is. Hierdoor besloten sommige uit de groep ook om op een paard de hike naar een punt voor de berg te doen. Het ding is wel, je slaat dan alleen het makkelijke deel over. Het laatste deel, de klim is echt het zwaarst en je moet jezelf ook best wel pushen om boven te komen. Maar hey het is me gelukt en wat een uitzicht je ervoor terugkrijgt. En ja hoor ook daar bovenop, foto met een alpaca beschikbaar.

Bovenop werd het wel enorm koud en aangezien ik vanochtend te weinig tijd had om alles bij elkaar te rapen had ik alleen mn alpacasweater, die ondanks dat het beter is dan een t shirtje, nog steeds niet super warm was. Op de weg terug verdween de zon, en zodra we in de taxibus zaten begon het zelfs te hagelen. De weg naar het restaurant om te gaan lunchen was nog enger dan heen omdat de weg niet echt geasfalteerd is en dus modderig word. 1 van de tourbusjes(niet van onze organisatie) raakte vast in de modder. Eenmaal aangekomen bij het restaurant kregen we een soepje en een buffet.

Tijdens het eten kregen we ook nog uitleg over de regenboogbergen, de 4 soorten(lama, alpaca,vicuña en guanoco). Het begon wel weer super hard te stormen dus werd het tijd om naar de bussen te gaan. 2 uur later kwamen we weer aan in Cusco en iedereen was afgebrand en moe. Ik ben even langs de supermarkt gegaan en ben toen thuis gaan liggen om te relaxen en wat te snacken want echt avondeten had ik geen zin in. Het is best raar zo dat de weekdagen nu de rustigere dagen zijn vergeleken met de intensieve maar wel echt hele gave weekenddagen. Morgen is het alweer het begin van mn 3e schoolweek hier dus het gaat best snel, maar ik ben er ook wel even aan toe om weer rustig in de schoolbanken te zitten.