Zondag Rustdag
19 november 2018 - Cusco, Peru
18 november:
Ik werd op tijd wakker en voelde me al weer stukke beter vergeleken met gisteren, maar ik had wel echt intens veel honger dus had ik een redelijk uitgebreid ontbijt gedaan. Ik keek even een film en tussendoor checkte ik mn reisgids wat ik vandaag kon gaan doen. Na wat dingetjes aangestreept te hebben ging ik op pad, maar onderweg werd ik herrinnert aan het feit dat het zondag was. En Peru neemt die zondag rustdag gedachte best wel serieus. Er loopt bijna niemand op straat, de honden liggen te slapen en bijna alle winkels, restaurants etc. zijn gesloten. Het eerste museum waar ik naartoe wilde vandaag was het Museo del Historico Regionale maar het bleek dus dat je hiervoor een combi ticket moest kopen dat voor 8 dingen geld maar het probleem was dat veel van die locaties dus gesloten waren dus vond ik het niet waard om vandaag die combi ticket te kopen. Het andere museum wat ik wilde bezoeken lag wat verderop. Dit was het Museo del Arte Religioso maar deze bleek dus ook gesloten te zijn terwijl er op het internet stond dat deze van 10 tot 6 open zou zijn.
Toen liep ik maar een beetje doelloos rond omdat ik echt geen idee had wat ik toen maar eens ging doen. Zondag is dus een beetje een saaie dag hier. Het meeste is dicht, ver weg of kan alleen met die combi ticket gedaan worden. Toch kwam ik een klein museum tegen. Dit museum ging over Maximo Laura. Dit is een kunstenaar uit Peru die in 2010 benoemd werd tot Living Human Treasure of Peru bij Unesco door de Peruaanse overheid. En wat hij precies doet, is op een traditionele manier wandtapijten maken met weefgetouw en textiel. Hierbij gebruikt hij veel kleur, traditioneel Peruaanse folklore en symbolen om een verhaal op zo'n wandtapijt tot leven te bengen. Hij is erg trots dat hij hierdoor een bijna verloren kunst kan voortzetten in deze eeuw. Het museum is niet erg groot maar bied veel van zn werk aan, laat zien hoe hij aan de slag gaat en geeft ook gewoon meer inzicht in wie hij is als persoon.
Na een bezoekje aan dit museum besloot ik om even in een park te zitten en daarna even boodschappen te gaan doen, er was overigens toch heel weinig te doen vandaag. Het boodschappen doen gaat echt al veel beter dan de eerste keren. Ik kan door mn Spaans lessen nu eigenlijk alle dingen die je zo dagelijks moet zeggen wel zeggen, maar willen mensen echt volledige gesprekken aangaan wordt het wel weer lastig. Toen ik weer thuis was heb ik even gelezen in mn boek( 21 vragen voor de 21e eeuw). Tijdens het lezen werd ik opeens gebeld door mn vader die met mama en chibo bij Jeroen, Anne en Daniëlle waren. Het was leuk om zo onverwachts weer even mensen te spreken aangezien de rest van de dag daar weinig mogelijkheid voor was.
Kort hierna besloot ik om wat te gaan eten. Ik had geen zin om ver te lopen dus vond ik in mn straat een restaurant waar ik voor 10 soles een soepje, een drankje en een hoofdgerecht kon krijgen. Het soepje was met wortel, pompoen, noedels en kip. Mn hoofdgerecht was rijst met kip en aardappeltjes, een lokale specialiteit(Peruanen eten vrijwel overal aardappels en rijst bij). Het was erg smakelijk. Toen ik weer terug thuis was, ging ik weer even als die echte Peruaanse huisman aan de slag om mn kamer weer te fatsoeneren, af te wassen en mn in modder bedekte witte schoenen weer wit te maken. Zo voelt het weer echt alsof je gewoon een echt normaal leventje hier opbouwt omdat je ook steeds bekender word met de gebruiken, de bekende plekjes, de routes etc.
Toch loop je ook vaak rond dat je aan iemand thuisdenkt en het toch wel jammer vind dat je die dingen dan niet direct kan delen, zo speelde ze Shania Twain in een restaurant en denk ik aan mn moeder of zie ik iets in een winkeltje wat ik dan echt iets vind voor iemand in NL of dat er een plaatje van een film die je altijd met een vriendin thuis kijkt. Ik heb het hier dus echt wel naar mn zin maar je mist wel de mensen die je nog in NL hebt zitten. Voordat ik ging slapen had ik nog even een film gekeken(Hereditary). Morgen is het weer het begin van een schoolweek.
19 november:
Ik werd vanochtend rond half 8 wakker maar bleef toch tot mn wekker afging liggen(ben inmiddels wel gewend aan het tijdsverschil). Toen heb ik even gedoucht en wilde ik eigenlijk tosti's maken maar het tosti ijzer deed het helaas niet, maar ach das geen ramp. Daarna even omkleden en snel naar school. Ik was eigenlijk een paar minuutjes te laat maar gelukkig was Cinthia ook te laat. Ik en Sebastian praatten even bij over het weekend aangezien we elkaar niet meer hadden gesproken sinds het uitgaan op vrijdag, was wel lachen om van elkaar te horen hoe we het ervaren hebben.
Al snel begon de les, maar in de klas zat een nieuwe leerling Ana, een meisje uit Brazilië. Ze kan niet zo goed engels maar met veel uitbeelden komen we er meestal toch wel uit. Tijdens de les van Cinthia hebben we veel herhaling van de stof van vorige week gedaan. Cedric is op dit moment aan het trekken naar Machu Picchu dus bij Yenny waren we ook met zn 3-en. Bij haar oefende we weer met de bijvoeglijke naamwoorden, vervoeging van het werkwoord ser(zijn) en het gebruik van ser bij afkomst(yo soy de holanda), beroep(yo soy estudiante de español) en religie(yo soy ateo)/politieke stroming(yo soy democratico). Ten slotte hebben we het nog even kort gehad over materialen in het spaans(vidrio, metal, madera, plastico etc.).
Na de les gingen we met zn 3en goedkoop lunchen voor 6 soles per persoon. Ik had een soepje, drankje en typisch peruaans gerecht met mango, tonijn, rijst en mais(klinkt raar maar smaakt best prima). Na het lunchen besloten we om even rond te lopen en al gauw kwamen we langs het natuurhistorisch museum van Cusco. Het kosstte 3 soles dus niet eens 1 euro maar het was dan ook niet erg groot. Toch was het wel leuk om even binnen te lopen. Niet alleen hadden ze de gebruikelijke dieren als slangen, condors, padden, vlinders en herten maar ook 6 potige varkens, twee koppige geiten en siamese cavia's. Af en toe ook wel vies en eng om al die diertjes in potjes ... nja laat maar...
Nadat we alles hadden bestudeerd, lieten we ons informeren bij een aantal reisbureaus die excursies regelen naar bijvoorbeeld Humantay Meer, de regenboogberg en de zoutmijnen die rondom cusco liggen. Het is erg lastig om te beslissen omdat er veel van deze bureaus zijn, met verschillende reizen en verschillende prijzen en dan moet je de juiste balans kunnen vinden tussen kwaliteit en prijs. Hier ga ik dus nog even over nadenken. Sebastian besloot om toen naar the gym te gaan, Ana wilde nog even rondlopen en ontdekken en ik besloot om mn huiswerk te gaan maken in starbucks, lekker makkelijk.
Toen ik daarmee klaar was, dacht ik bij mezelf hmmm wat nu. Dus ik keek even rond en zag toen de grote kathedraal van Cusco en toen dacht ik waarom ook niet. Dus kocht ik een kaartje en liep door het immens grote gebouw heen. Het is denk ik 1 van de grootste kathedralen die ik ooit heb gezien en ook indrukwekkend mooi. Binnen mocht je helaas geen fotos maken dus je moet me op mn woord geloven, internetten of het zelf maar eens een kaar gaan bezoeken maar het houtsnijwerk, het goud, de muurschilderingen en de organisatie van datalles samen is echt super mooi(ookal ben ik nog steeds niet echt super geinteresseerd in religie). Het gebouw heeft 3 a 4 grote zalen waar je doorheen loopt als je een kaartje koopt. Het enige wat ik dan jammer vind is om de geschiedenis van de kathedraal te lezen en erachter te komen dat er op zulke locaties indrukwekkende inca gebouwen hebben gestaan en dat uit het materiaal waaruit die gebouwen bestonden de nieuwe Spaans katholieke gebouwen zijn opgebouwd.
Het is blijkbaar nog steeds een grote politieke kwestie hier. Er is namelijk een groep Peruanen die de overblijfselen van de inca's als heidens beschouwd en dus volledig van deze historische afdruk af wil(terwijl dit misschien het meest interessante aan hun geschiedenis is en ook hun grootste toeristische attracties achterlaat). Ik hoop dat Peru er nooit voor kiest om dat deel van hun geschiedenis weg te laten vagen. Ik had elk hoekje van de kathedraal bekeken dus liep ik snel naar huis want het begon te regenen, ik heb gelukkig de grote bui kunnen ontwijken. Op begeven moment kreeg ik toch wel honger dus toen het opklaarde ging ik op zoek naar een restaurantje. Ik vond een Sandwich restaurantje en heb hier een typisch Peruaans broodje op(of zo werd het mij tenminste verteld) met als sidedish aardappeltjes. Was in totaal 17 soles dus dat was weer prima. Ik ben daarna weer naar huis gegaan omdat ik me wat moe voelde. Ik heb toen nog even gelezen en ben toen mezelf gaan klaarmaken om te gaan slapen, lekker relajado.
Hasta pronto!
Ik werd op tijd wakker en voelde me al weer stukke beter vergeleken met gisteren, maar ik had wel echt intens veel honger dus had ik een redelijk uitgebreid ontbijt gedaan. Ik keek even een film en tussendoor checkte ik mn reisgids wat ik vandaag kon gaan doen. Na wat dingetjes aangestreept te hebben ging ik op pad, maar onderweg werd ik herrinnert aan het feit dat het zondag was. En Peru neemt die zondag rustdag gedachte best wel serieus. Er loopt bijna niemand op straat, de honden liggen te slapen en bijna alle winkels, restaurants etc. zijn gesloten. Het eerste museum waar ik naartoe wilde vandaag was het Museo del Historico Regionale maar het bleek dus dat je hiervoor een combi ticket moest kopen dat voor 8 dingen geld maar het probleem was dat veel van die locaties dus gesloten waren dus vond ik het niet waard om vandaag die combi ticket te kopen. Het andere museum wat ik wilde bezoeken lag wat verderop. Dit was het Museo del Arte Religioso maar deze bleek dus ook gesloten te zijn terwijl er op het internet stond dat deze van 10 tot 6 open zou zijn.
Toen liep ik maar een beetje doelloos rond omdat ik echt geen idee had wat ik toen maar eens ging doen. Zondag is dus een beetje een saaie dag hier. Het meeste is dicht, ver weg of kan alleen met die combi ticket gedaan worden. Toch kwam ik een klein museum tegen. Dit museum ging over Maximo Laura. Dit is een kunstenaar uit Peru die in 2010 benoemd werd tot Living Human Treasure of Peru bij Unesco door de Peruaanse overheid. En wat hij precies doet, is op een traditionele manier wandtapijten maken met weefgetouw en textiel. Hierbij gebruikt hij veel kleur, traditioneel Peruaanse folklore en symbolen om een verhaal op zo'n wandtapijt tot leven te bengen. Hij is erg trots dat hij hierdoor een bijna verloren kunst kan voortzetten in deze eeuw. Het museum is niet erg groot maar bied veel van zn werk aan, laat zien hoe hij aan de slag gaat en geeft ook gewoon meer inzicht in wie hij is als persoon.
Na een bezoekje aan dit museum besloot ik om even in een park te zitten en daarna even boodschappen te gaan doen, er was overigens toch heel weinig te doen vandaag. Het boodschappen doen gaat echt al veel beter dan de eerste keren. Ik kan door mn Spaans lessen nu eigenlijk alle dingen die je zo dagelijks moet zeggen wel zeggen, maar willen mensen echt volledige gesprekken aangaan wordt het wel weer lastig. Toen ik weer thuis was heb ik even gelezen in mn boek( 21 vragen voor de 21e eeuw). Tijdens het lezen werd ik opeens gebeld door mn vader die met mama en chibo bij Jeroen, Anne en Daniëlle waren. Het was leuk om zo onverwachts weer even mensen te spreken aangezien de rest van de dag daar weinig mogelijkheid voor was.
Kort hierna besloot ik om wat te gaan eten. Ik had geen zin om ver te lopen dus vond ik in mn straat een restaurant waar ik voor 10 soles een soepje, een drankje en een hoofdgerecht kon krijgen. Het soepje was met wortel, pompoen, noedels en kip. Mn hoofdgerecht was rijst met kip en aardappeltjes, een lokale specialiteit(Peruanen eten vrijwel overal aardappels en rijst bij). Het was erg smakelijk. Toen ik weer terug thuis was, ging ik weer even als die echte Peruaanse huisman aan de slag om mn kamer weer te fatsoeneren, af te wassen en mn in modder bedekte witte schoenen weer wit te maken. Zo voelt het weer echt alsof je gewoon een echt normaal leventje hier opbouwt omdat je ook steeds bekender word met de gebruiken, de bekende plekjes, de routes etc.
Toch loop je ook vaak rond dat je aan iemand thuisdenkt en het toch wel jammer vind dat je die dingen dan niet direct kan delen, zo speelde ze Shania Twain in een restaurant en denk ik aan mn moeder of zie ik iets in een winkeltje wat ik dan echt iets vind voor iemand in NL of dat er een plaatje van een film die je altijd met een vriendin thuis kijkt. Ik heb het hier dus echt wel naar mn zin maar je mist wel de mensen die je nog in NL hebt zitten. Voordat ik ging slapen had ik nog even een film gekeken(Hereditary). Morgen is het weer het begin van een schoolweek.
19 november:
Ik werd vanochtend rond half 8 wakker maar bleef toch tot mn wekker afging liggen(ben inmiddels wel gewend aan het tijdsverschil). Toen heb ik even gedoucht en wilde ik eigenlijk tosti's maken maar het tosti ijzer deed het helaas niet, maar ach das geen ramp. Daarna even omkleden en snel naar school. Ik was eigenlijk een paar minuutjes te laat maar gelukkig was Cinthia ook te laat. Ik en Sebastian praatten even bij over het weekend aangezien we elkaar niet meer hadden gesproken sinds het uitgaan op vrijdag, was wel lachen om van elkaar te horen hoe we het ervaren hebben.
Al snel begon de les, maar in de klas zat een nieuwe leerling Ana, een meisje uit Brazilië. Ze kan niet zo goed engels maar met veel uitbeelden komen we er meestal toch wel uit. Tijdens de les van Cinthia hebben we veel herhaling van de stof van vorige week gedaan. Cedric is op dit moment aan het trekken naar Machu Picchu dus bij Yenny waren we ook met zn 3-en. Bij haar oefende we weer met de bijvoeglijke naamwoorden, vervoeging van het werkwoord ser(zijn) en het gebruik van ser bij afkomst(yo soy de holanda), beroep(yo soy estudiante de español) en religie(yo soy ateo)/politieke stroming(yo soy democratico). Ten slotte hebben we het nog even kort gehad over materialen in het spaans(vidrio, metal, madera, plastico etc.).
Na de les gingen we met zn 3en goedkoop lunchen voor 6 soles per persoon. Ik had een soepje, drankje en typisch peruaans gerecht met mango, tonijn, rijst en mais(klinkt raar maar smaakt best prima). Na het lunchen besloten we om even rond te lopen en al gauw kwamen we langs het natuurhistorisch museum van Cusco. Het kosstte 3 soles dus niet eens 1 euro maar het was dan ook niet erg groot. Toch was het wel leuk om even binnen te lopen. Niet alleen hadden ze de gebruikelijke dieren als slangen, condors, padden, vlinders en herten maar ook 6 potige varkens, twee koppige geiten en siamese cavia's. Af en toe ook wel vies en eng om al die diertjes in potjes ... nja laat maar...
Nadat we alles hadden bestudeerd, lieten we ons informeren bij een aantal reisbureaus die excursies regelen naar bijvoorbeeld Humantay Meer, de regenboogberg en de zoutmijnen die rondom cusco liggen. Het is erg lastig om te beslissen omdat er veel van deze bureaus zijn, met verschillende reizen en verschillende prijzen en dan moet je de juiste balans kunnen vinden tussen kwaliteit en prijs. Hier ga ik dus nog even over nadenken. Sebastian besloot om toen naar the gym te gaan, Ana wilde nog even rondlopen en ontdekken en ik besloot om mn huiswerk te gaan maken in starbucks, lekker makkelijk.
Toen ik daarmee klaar was, dacht ik bij mezelf hmmm wat nu. Dus ik keek even rond en zag toen de grote kathedraal van Cusco en toen dacht ik waarom ook niet. Dus kocht ik een kaartje en liep door het immens grote gebouw heen. Het is denk ik 1 van de grootste kathedralen die ik ooit heb gezien en ook indrukwekkend mooi. Binnen mocht je helaas geen fotos maken dus je moet me op mn woord geloven, internetten of het zelf maar eens een kaar gaan bezoeken maar het houtsnijwerk, het goud, de muurschilderingen en de organisatie van datalles samen is echt super mooi(ookal ben ik nog steeds niet echt super geinteresseerd in religie). Het gebouw heeft 3 a 4 grote zalen waar je doorheen loopt als je een kaartje koopt. Het enige wat ik dan jammer vind is om de geschiedenis van de kathedraal te lezen en erachter te komen dat er op zulke locaties indrukwekkende inca gebouwen hebben gestaan en dat uit het materiaal waaruit die gebouwen bestonden de nieuwe Spaans katholieke gebouwen zijn opgebouwd.
Het is blijkbaar nog steeds een grote politieke kwestie hier. Er is namelijk een groep Peruanen die de overblijfselen van de inca's als heidens beschouwd en dus volledig van deze historische afdruk af wil(terwijl dit misschien het meest interessante aan hun geschiedenis is en ook hun grootste toeristische attracties achterlaat). Ik hoop dat Peru er nooit voor kiest om dat deel van hun geschiedenis weg te laten vagen. Ik had elk hoekje van de kathedraal bekeken dus liep ik snel naar huis want het begon te regenen, ik heb gelukkig de grote bui kunnen ontwijken. Op begeven moment kreeg ik toch wel honger dus toen het opklaarde ging ik op zoek naar een restaurantje. Ik vond een Sandwich restaurantje en heb hier een typisch Peruaans broodje op(of zo werd het mij tenminste verteld) met als sidedish aardappeltjes. Was in totaal 17 soles dus dat was weer prima. Ik ben daarna weer naar huis gegaan omdat ik me wat moe voelde. Ik heb toen nog even gelezen en ben toen mezelf gaan klaarmaken om te gaan slapen, lekker relajado.
Hasta pronto!
En op zondag doen we voortaan lekker bellen met elkaar.
Ben altijd ontzettend blij je te zien en te horen.
Ben je toch weer even dicht bij me.
Doeii xxx