Back to School

13: november

Vandaag is het dan zover, mn eerste echte lesdag op maximo nivel. Ik werd om 9 uur verwacht voor mn eerste lessen. Ik werd rond 7 uur wakker en heb toen rustig aan mezelf voorbereid, mn spullen gepakt en naar school gelopen. Ik was wat eerder omdat ik nog mn boek moest ophalen en niet precies wist waar ik heen moest qua klaslokaal. Ik liep dus naar het hoofdkantoor van maximo nivel en daar bracht een man me naar de vrouw die me mn spaans boek zou geven. Daarna leidde hij me naar mn klaslokaal. Maximo nivel is best een groot gebouw, af en toe een beetje een doolhof. Mn lokaal bleek op de bovenste verdieping te zijn en dat is best wel even klimmen, maar ja dat deden we op het Cambreur ook. Ik werd wel in het lokaal naast degene waar ik eigenlijk moest zijn geplaatst. Dus ik zag dat er een les was in het lokaal naast me en vroeg of dat dit de spaans les was. Dat bleek dus zo te zijn.

Ik ontmoette Cinthia, mn lerares. Ze komt zelf uit Peru. Ook ontmoette ik Sebastian, een Duitser die ook Spaans lessen volgt hier. Cinthia is echt een super lerares, heel enthousiast en weet alles goed over te brengen. Ze leerde ons de eerste dag vooral begroetingen en afscheid nemen maar ook spellen en het alfabet. Dat klinkt allemaal pan comido(a piece of cake) maar is soms toch wel iets om over na te denken als je het goed wil beheersen. Cinthia legt vaak de stof uit door middel van een klein spel of door dialogen te oefenen. Dat is leuker dan alleen zitten, schrijven en luisteren, vooral omdat je dan op verschillende manieren oefent met de taal. Het boek zelf heeft ook genoeg opgaves die je kan maken. En ja hoor, voor het eerst in zoveel maanden heb ik gewoon weer huiswerk opgekregen. Dit stelt niet super veel voor, maar het was toch wel even wennen aan de gedachte dat je even de tijd moet nemen om het wel te maken. Na elk uur krijg je 10 minuutjes pauze, dus dan kan je even koffie of thee gaan drinken in de aula, of op zn minst even rondlopen en praten.

Na de 2 uur met Cinthia, had ik nog 2 uur te gaan. Maar deze uren had ik met Yenni, een ietsjes oudere maar ook gewoon een leuke lerares. Ze legt haar stof vaak uit door herhaling, uitbeelding en oefening. We leerden over getallen, dagen, maanden, seizoenen en voorzetsels. Leuk dat ik mezelf ook weer voor schut wist te zetten, ze vroegen namelijk om 15 x 5 letterlijk in het spaans uit te spreken en uit te rekenen, maar ik focuste te veel op het spaans spreken dat ik totaal faalde om uberhaupt die som binnen een halve minuut te kunnen uitrekenen(weet het overigens nu wel hoor).Tijdens deze 2 uur zit ik met Sebastian en Cedric, uit België(spreekt echter geen woord Nederlands). Het enige wat ik hier wat lastig aan vond is dat zij 27 en 30 zijn en dan zit je daar als mini mensje tussen. Uiteindelijk begin je toch wel meer tegen elkaar te praten, advies te geven over de stad en ga je meer samen doen dus dat is wel echt super fijn en ik ben vooral blij met de leraressen die gewoon op een fijne manier de dingen uitleggen waarvoor ik gekomen ben.

Na school ben ik eerst even gaan lunchen bij een klein restaurantje genaamd balkonazul(ik had een broodje met lamsvlees, ui en een aardbeidensapje) en daarna ben ik boodschappen gaan doen, heb ik de afwas gedaan en ben ik mn huiswerk gaan maken(we love responsibility!). Op zo'n dag voelt het alsof je gewoon een normaal leven aan het opbouwen bent hier omdat je gewoon hele dagelijkse dingen doet en niet alleen als toerist de stad verkent. S'avonds ben ik op zoek gegaan naar een restaurant om even iets te gaan eten, maar ik ontmoette in plaats daarvan Robin uit Nederland en Amelie uit Spanje. Deze twee zijn aan het rondreizen om restaurants, musea, travel agencies etc. te promoten door hun websites te verbeteren of fotos te posten. We liepen even rond en bezochten ook een kerk waar op dat moment een mis aan de gang was. Het was echt indrukwekkend groot en nog niet eens de grootste kerk van Cusco. Ik merkte op dat er niet echt standbeelden maar poppen van heiligen waren, dat zie je niet vaak in Europa.

Na een tijdje besloten we om naar een bar te gaan om even een drankje te doen. Ik heb 1 biertje op dat erg lekker was maar echt super sterk. Voelde me al een beetje....u know...maar ja. Later wilde ze nog naar een Irish pub maar het was al best laat en ik had nog niks gegeten. En wat denk je, alle keukens dicht, behalve de fastfoodketens dus jawel, Colin heeft McDonalds zitten eten. Het was gelukkig goedkoop maar het duurde super lang omdat het systeem overbelast raakte en het was echt niet smakelijk. Het kan af en toe wel eens lekker zijn maar ik moet echt even eerlijk zijn en zeggen dat de Mac hier niet te eten was. Daarna besloot ik terug naar huis te gaan en al snel plofte ik in bed om te rusten voor morgen.

14 november:

Vandaag zou niet zou anders zijn als gisteren. Werd gewoon weer verwacht om 9 uur dus liep ik met mn oortjes met muziek in naar school, naar boven. ¡Hola, Cinthia! ¡Qué tal! ¡Como te va! Even het woordje doen aan het begin van de les om toch maar even te kijken wat we nou hebben geleerd van de lessen van gisteren. Maar sowieso, buiten de lessen om is het ook gewoon super gezellig om met de leraressen te praten. Vanochtend heb ik bij Cinthia veel over getallen geleerd. We moesten er eerst een hoop uitschrijven en daarna speelde we twee spellen. Eentje heten Nervioso(ook wel Snap in het Engels). Hierbij leg je elke keer een kaart op na elkaar en tel je telkens tot 13. Als het getal op de kaart matchte met het getal waar je bent met tellen tot 13, moet je zo snel mogelijk op de stapel slaan met je hand en dan krijgt de andere speler de stapel met kaarten. Uiteindelijk is het de bedoeling om geen kaarten meer te hebben. Het andere spel hield in dat de ene een getal in zn hoofd moest bedenken. De andere moest getallen opnoemen die dan muy caliente(warmer) of muy frio(kouder) waren. Uiteindelijk moest je met die aanwijzingen bij het getal komen. Zulke oefeningen klinken wat droog maar zijn gewoon leuke en makkelijke manieren om te oefenen met de getallen. Ook leerde we veel over vraagwoorden als waarom, wat, welk, waar, wanneer, hoeveel etc.

Bij Yenni spraken we veel over uitzonderingen qua voorzetsels met mannelijk of vrouwelijk. Normaal gesproken zijn woorden die eindigen op een a namelijk vrouwelijk en woorden die eindigen op een o mannelijk. Maar bijvoorbeeld met día kan je niet zeggen la día dus is het een uitzondering en wordt het el día. Natuurlijk waren er ook nog allemaal andere uitzonderingen. Ook hebben we alle delen van het lichaam geleerd in het spaans en geoefend hoe je woorden van enkelvoud naar meervoud omzet. Na de lessen besloten Sebastian en ik om samen te gaan lunchen. Dat wilde we eigenlijk samen doen met Darrel uit New York die ik eerder al ontmoette en met een gast uit Chicago(kan niet op zn naam komen), maar we raakte hun kwijt en hadden geen wifi om ze te bereiken. Dus na lang zoeken en ronddwalen gingen we bij een restaurant genaamd rukola even zitten om iets te eten. Ik had een soort flammkuchen en sebastian had gnocchi(+ una cerveza de Cusqueña). Het was super lekker.

Na nog wat te hebben rondgelopen door de stad, besloten we allebei om maar weer naar huis te gaan. Thuis heb ik even mn huiswerk gedaan en ben toen maar een tijdje gaan rusten. Op begeven moment werd het tijd om iets te gaan eten, maar ik had niet zo'n zin om naar het centrum te lopen dus eigenlijk in het verlengde van mn straat vond ik Taco Mania en guess what, ze hadden tortillas met alpaca en nouja dat kon ik dus natuurlijk niet zo maar aan me voorbij laten gaan. Het was een leuk restaurant met mexicaans/peruaanse aankleding en het eten was super. Alpaca smaakt eigenlijk een beetje naar kip gemixed met kalfs vlees maar als er niet bij had gestaan wat voor vlees het was dan had ik het niet ver van kip afgeschat. Ik wil echter nog wel een iets meer traditioneel peruaanse manier van alpaca eten uitproberen maar het is een goed beginnetje zo.

Even al m'n afscheidsmanieren gebruiken:

¡Adios!
¡Hasta luego!
¡Hasta mañana!
¡Hasta pronto!
¡Hasta la proxima vez!
¡Chao!
¡Nos vemos!
¡Hasta la vista!

Y cuídate